İlerlemek karmaşık olmak zorunda değil. Basit bir döngü kurduğunda — düşün, yap, öğren, tekrarla — hem hızın artar hem de yönün netleşir. Bu döngünün güzelliği, her seviyeye uyum sağlamasıdır: yeni başlayan da, yolun ortasında olan da aynı prensiplerle güçlenir.
Düşün:
Kısa bir nefes al ve sor: “Asıl niyetim ne? Bugün neyi daha iyi yapabilirim?” Bu sorular, odağını daraltır. Beş dakikalık bir netlik notu bile, bütün günü daha anlamlı kılar.
Kısa bir nefes al ve sor: “Asıl niyetim ne? Bugün neyi daha iyi yapabilirim?” Bu sorular, odağını daraltır. Beş dakikalık bir netlik notu bile, bütün günü daha anlamlı kılar.
Yap:
Küçük ama somut. Bir mesaj, bir deneme, bir paylaşım, bir iletişim… Hedef; mükemmel sonuç değil, ölçülebilir hareket. Yapınca görürsün; görmeden bilemezsin.
Küçük ama somut. Bir mesaj, bir deneme, bir paylaşım, bir iletişim… Hedef; mükemmel sonuç değil, ölçülebilir hareket. Yapınca görürsün; görmeden bilemezsin.
Öğren:
Her aksiyon bir veri bırakır. Ne işe yaradı, nerede takıldın, ne hissettin? Kısa bir geri bildirim notu tut: “İşe yarayanlar / Zorlayanlar / Bir sonraki küçük adım.” Bu kadar sade.
Her aksiyon bir veri bırakır. Ne işe yaradı, nerede takıldın, ne hissettin? Kısa bir geri bildirim notu tut: “İşe yarayanlar / Zorlayanlar / Bir sonraki küçük adım.” Bu kadar sade.
İlerleme, büyük atılımlar kadar küçük tekrarlardan da doğar. Düşün, yap, öğren, tekrarla. Bugün bu döngüye nereden girmek istersin?
