Mükemmel zamanı beklemek, çoğu zaman ilerlemeyi durdurur. “Hazır olduğunda” diye ertelediğin şeyler, aslında hazır oldukça değil; başladıkça kolaylaşır. Çünkü netlik, hareketin içinden doğar. Küçük bir adım atarsın; önündeki yolun bir sonraki bölümünü ancak o zaman görürsün.
Neden bekleriz? Çoğunlukla netlik arar, riskten kaçınır, kusursuz başlamak isteriz. Oysa ilerleme kusursuzlukla değil, tekrar eden küçük denemelerle gelir. Bir cümle yazmak, tek bir telefon açmak, beş dakikalık bir plan çıkarmak bile harekete geçme kasını çalıştırır.
Büyük dönüşümler, büyük anlardan değil, art arda gelen küçük seçimlerden oluşur. “Bugün tek bir adım” demek, çoğu zaman ihtiyacın olan en gerçekçi başlangıçtır. Şimdi bak: Hangi küçük adımı, şu an atabilirsin?
